نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
هدف مقاله حاضر واکاوی دلایل توجه بیش از حد حکومت شاهنشاهی پهلوی دوم به یک روحانی به نام اسدالله ریاضی در سال 1342 میباشد. روش و رویکرد پژوهش توصیفی- تحلیلی با استناد به اسناد منتشر نشده آرشیو ملی میباشد.
یافتهها و نتیجهگیری: بهواسطه شکافی که از دوره رضاشاه میان حکومت و روحانیت ایجاد شده بود، شاه از روحانیون متمایل به دربار حمایت میکرد و در هر سطح و درجهای به آنان اهمیت میداد؛ تا جایی که اسدالله ریاضی که یک روحانی ساده و تقریباً شناخته نشده بود صرفاً به خاطر هواخواهی از شاه و اقداماتی چون مسافرت به شهرهای آذربایجان و تبلیغ شاه دوستی و شاه پرستی در منابر و مساجد به شدت مورد توجه دربار بود و چنین وضعی نشاندهندة استیصال، تزلزل، شکنندگی، و فقدان مشروعیت سلطنت محمد رضاشاه بود که حتی روی عناصری چون ریاضی هم حساب باز کرده بود.
کلیدواژهها